Чацвёрты, самы чароўны - Кацярына Мядзведзева

— Ты? — прагаварыла яна агаломшана.

Ён засаромеўся свайго выгляду. Каб схаваць збянтэжанасць, прыняўся клапатліва кешкацца ў заплечнай торбе, штосьці шукаць. Анучка на яго запясці бялела ў цемры.

«Я так і не спытала, дзе ён паспеў парэзацца, — успомніла Лілле і сама сабе адказала: — Ну так. Няўмелае абыходжанне са сцізорыкам.» І ніякага чараўніцтва. Усяго толькі Нікчэмка. Гэта ён прасек для яе шлях у Калючым раўчаку. Ён выклаў сцяжынку ў Слізкай багне. І ён перанёс Лілле праз Павуцінневы гушчар, калі яна ўбачыла павука і ад жаху самлела.

Ізноў пацяклі слёзы. Ёй было нясцерпна сорамна, яна не смела паглядзець яму ў вочы, адчувала, як пунсавеюць яе шчокі. А Нікчэмка знайшоў, нарэшце, у торбе і накінуў на плечы Лілле цёплы плашч. Потым узяў яе за руку і сказаў ціха:

— Хадзем дахаты.

Вы займаецеся літаратурнай творчасцю і хочаце ўдасканальваць свае здольнасці, засвоіць асновы літаратурнага менеджменту і маркетынгу, усведамляеце сябе спецыялістам па стварэнні літаратурнай асновы ў розных відах мастацтва, цікавіцеся тэндэнцыямі сучаснага літаратурнага працэсу і літаратурна-мастацкай крытыкі, марыце стаць дыпламаваным спецыялістам у сферы літаратурнай творчасці, крытыкі і art-журналістыкі.